گزیده‌ای از بیانات آیت الله العظمی سید محمد تقی مدرسی در دوم محرم الحرام ۱۴۴۱
امام حسین علیه السلام نهضت بزرگ خود را از مدینه منوره آغاز کردند، آن هنگام که فرمودند: (یزید شارب خمر و آدم کش است … و مانند من با مانند او بیعت نخواهد کرد).
جمله (مثلی لا یبایع مثله) عنوان نهضت امام حسین علیه السلام است که بارها آن را تکرار کردند.
در کربلا فرمودند: (فرومایه فرزند فرومایه مرا بین دوراهی شمشیر و ذلت قرار داده است و هیهات که ما زیر بار ذلت برویم). امام حسین علیه السلام در اینجا با صراحت عنوان کردند که راه جاهلیت با راه روشنگری هیچگونه وجه مشترکی ندارند، چرا که جاهلیت به نابودی دین و رسالت آسمانی و انحراف از فلسفه زندگی و حکمت خلقت می‌انجامد.
هدف از احیای شعائر حسینی، یادآوری جدایی ابدی حق از باطل است. هدف الگو گرفتن از امام حسین علیه السلام در تمامی مراحل زندگی است. هدف تحقق آرمان‌های متعالی امام علیه السلام است. حال سؤال اینجاست که چه اموری ما را از رسیدن به این اهداف دور می‌کند؟
بی شک انسانی که با امام حسین علیه السلام باشد پیروز است و زندگی سعادتمندی خواهد داشت.
در طول تاریخ شاهدیم افرادی که دوستی امام حسین علیه السلام را سر منشاء زندگی خود قرار دادند، چگونه خداوند نیز به آنها عنایت کرده و سعادتمند و پیروز شدند.
خداوند متعال در قرآن کریم ما را به تأسی گرفتن از صالحین فرمان داده است و امام حسین علیه السلام از بزرگ‌ترین این صالحین است.
عاشورا حادثه‌ای نیست که در قرن‌ها پیش اتفاق افتاده و تمام شده باشد، عاشورا واقعه‌ای است که تکرار می‌شود، حقیقت مستمر است و باید این حقیقت را همواره سرلوحه‌ی خود قرار دهیم. این حقیقت نوری است که ملت‌ها را پیروز می‌کند.
در طول تاریخ آزادگان با الگو گرفتن از قیام عاشورا، حماسه‌ها آفریدند. همین حماسه‌هاست که صهیونیسم و داعش از نام عاشورا بیمناکند.
کسانی که عاشورا را سرلوحه‌ی خود قرار می‌دهند، از هیچ چیز نمی‌هراسند. باید سعی کنیم این حقیقت نورانی را در وجود خود پررنگ‌تر کنیم. همانطور که به تعبیر قرآن مؤمنان می‌گویند: (ربّنا أتمِم لَنا نورَنا)، اتمام این نور با الگوپذیری از عاشورا در زندگی امکان‌پذیر خواهد بود.
