گزیده‌ای از بیانات آیت الله العظمی سید محمد تقی مدرسی در هفتم محرم الحرام ۱۴۴۱
اگر سوره مبارکه فجر را تأویلی از حماسه عاشورا بدانیم، آیات ابتدایی آن امید می‌دهد که ظالمین نابود خواهند شد، همچون عاد و ثمود و فرعون. و در ختام سوره سخن از نفس مطمئنه است. حال سؤال اینجاست رابطه نفس مطمئنه با حادثه عاشورا چیست و چرا سوره فجر را تأویلی از امام حسین و اهل بیت علیهم السلام و اصحابشان می‌دانیم؟ نفس مطمئنه چیست؟ و آیا ما می‌توانیم از عاشورا درس بگیریم و به آن غایت عالی یعنی نفس مطمئنه برسیم؟
عاشورا دو پیام مهم دارد: پیامی برای امت به صورت عام و پیامی برای فرد فرد امت به صورت خاص.
همه ما به عنوان فردی از امت اسلامی و ایمانی مسئولیت‌های خاص و عام داریم. خداوند در سوره مبارکه اسراء می‌فرماید: (و هنگامی که بخواهیم شهر و دیاری را هلاک کنیم، نخست اوامر خود را برای پیشوایان و متنعّمان آنجا، بیان می‌داریم، سپس هنگامی که به مخالفت برخاستند و استحقاق مجازات یافتند، آنها را به شدّت درهم می‌کوبیم)، این مسئولیت اجتماعی (عام) است و هرگاه امتی از زیر بار این مسئولیت شانه خالی کند، سفارش به حق و صبر نکنند، در برابر طاغوت ایستادگی نکنند و مقابل ظالمان نایستند، خداوند همه‌ی آنها را عذاب خواهد کرد.
پیام عاشورا به امت اسلامی (استقامت و صبر) در برابر دشمنان و طاغوت‌ها است.
امام حسین علیه السلام با نهضت و شهادت خویش و حضرت زینب و امام سجاد علیهما السلام با پیامی که از عاشورا به ارمغان آوردند، درس صبر و استقامت به امت اسلامی دادند.
پیام عاشورا به فرد فرد امت اسلامی، رسیدن به نفس مطمئنه است. خداوند در سوره مبارکه فجر درباره این نفس مطمئنه می‌گوید: (ارجعی الی ربک راضیة مرضیة) یعنی نفسی که راضی است. این رضایت از معرفت و شناخت خداوند حاصل می‌شود.
امام علی علیه السلام می‌فرمایند: (آفریدگار در روح و جانشان به بزرگی جلوه کرده است، پس هر آنچه غیر اوست در چشمانشان کوچک است). به عبارتی با شناخت درست خداوند، انسان به این یقین می‌رسد که همه چیز به اراده خداوند است و بر او توکل می‌کند و به خواست او مطمئن و راضی خواهد بود.
