آیت الله العظمی مدرسی نسبت به حالت غفلت در زندگی انسان و دوری از خداوند هشدار دادند و فرمودند: «این راهی است تاریک که انسان را به گمراهی میکشاند».
ایشان طی سخنان خویش در جمع کثیری از مؤمنین و زائرین کربلای مقدس، با استناد به آیات ۵۳ و ۵۴ سوره مبارکه زمر: (بگو: ای بندگان من که [با ارتکاب گناه] بر خود زیادهروی کردید! از رحمت خدا نومید نشوید، یقیناً خدا همه گناهان را میآمرزد؛ زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است؛ و به سوی پروردگارتان بازگردید و تسلیم [فرمانها و احکام] او شوید…)، تاکید کردند: «خداوند منان امید را به ما ارزانی داشته تا روز قیامت در حسرت نباشیم».
معظم له با اشاره به کلمه (انابه) در این آیات فرمودند: «انابه و بازگشت به خداوند به معنی جبران عمل بد با اعمال صالح و به خاک کشیدن بینی شیطان است و ناامیدی از رحمت خدا بزرگترین گناه است».
ایشان در انتها سفارش کردند: «همواره در راه خداوند قدم برداریم و در اعمال و افعال خود خدا را در نظر داشته باشیم. نیکی و بدی برای انسان عادت میشود و باید همواره با تمرین و مراقبت عادات نیک را در خود پرورش دهیم».